bayram klasikleri

her bayram en baştan ilerde ne olacağımı soran babaannem 6 yıldır asker olduğum halde ne zaman askere gidiyorsun diye sordu cevap vermedim veremedim usulca uzaklaştım ordan bir sigara yaktım

kazalar ve ölüler

"hanım kahve yaptı, içmeden bırakmam. ya ölümü gör."

"kaçıncı denen?" "okulu bitirince ne olacaksın?" "okuyun yavrum okuyun." bayram ziyaretlerinde payıma düşen diyalog işte bu kadar.

dedemin klasıdır her bayram ziyaretinde ramazının acısını çıkarmak adına 2 bardak viskisi şaşmazdır

keh keh keh ( yaşlı amca gülüşü) "kilo mu aldın yeğenim sen yav" keh keh keh (yaşlı amca gülüşü) evet amca kilo aldım 21 senedir kıloluyum ben ama. sen yinede söyle

(bkz: yok mu birileri) yok. :(

eve gelen misafirlerin fırlama çocukları (bkz: dikkat kafa siker)

yine beni yakışıklı, mevki sahibi torunlarına ayarlamaya çalışan teyzeler... yeter ayol!

-ee evlilik ne zaman? -okul bitmedi mi hala? -sende x amcanin (geçenlerde evlenmiş olan) yolundan gidicen heralde? -şu karşıda oturan hanım kızımızla tanıştın mı bakiyim oğlucum? -işe başladın mı bakiyim? ... dayanamıyorum sözlük. kusacam birazdan. ne bunları daha fazla dinleyecek ne de sütlü çikolata yiyecek halim kaldı.

(bkz: dükkan açmak) kaç bayramdır böyle. bütün klişelerden mahrum kalıyorum. git dükkan aç. markete gelen yaşlı amcalar tarafından biraz vakum. kapanış.

ne okursan oku yaşlı biri "ne okuyosun sen?" diye sorduğunda karşı taraftan alınan tek cevap "okuyun yavrum devlet memuru olun"

börek,yaprak sarması,baklava.

para veren akraba, almamaya çalışır gibi görünmek, sonunda kabul etmek...

kuzenlerimin bonom 100 lorom oldo yo sonon demesi ve benim hiç paramım olmaması insanın babası da mı para vermez ya

yeni alınan ayakkabıların yatarken baş ucuna koyulması kadar masum bir şey yoktur bayram klasiklerinden. az mı yaptık bunu be. şimdi ne o heves kaldı ne de bayram sevinci.

yanaktan öpüyim derken dudaktan öpmek.

her yeni gelen misafiri oluyorsun tek tek bide gidinceye opuyorsun ve hele ki opmeyi sevmeyen biriysen tam bir işkence

kapilari ilk calan kucuk cocuklar olurdu.. sokakta tanimadiklarimizla bile bayramlasilir iyi bayram der gecilirdi,heyecan vardı birilerine gitme telaşı misafir gelince getir götür yapip memnun etme çabası olurdu.. bayram neşesi diye bir gerçek vardı..yaşlılar nerde o eski bayramlar onlarin özlem duyduğu bayramları dinlerdik.. şimdi heyecan yok.. çocuklar artık çıkmıyor o kadar kötü zamandayiz ki aileler çocuklarını dışarıda bırakamıyor.. yeni kiyafetleri giyecegim mutlulugu yasanmiyor.. komşuluk bitti akrabalık ölmek üzere adeta can çekişiyor.. eski bayramlar lafını duyunca icten içe oflayan nesil artık eski bayramları özlüyor daha da kötüsü o eski bayramları bilmeyen o heyecani hic tadamayacak bir nesil geliyor..

her bayram namazından sonra kahvaltı verirdik. en az 50-60 kişi olurdu babamın vefatıyla bu geleneği bıraktık sözlük. şimdi onun için devam etseydi diyecek olan vardır fakat hem maddi hem de manevi açıdan gücüm yetmedi yoksa evlatlarıma vasiyet edeceğim bir baba yadigarı gelenek olabilirdi...

en sevmediğin insanlarla bayramlaşmak, eve gelenlerin hepsine sarılıp öpmek , hepsi bir yana bir de hizmet etmek zorunda olmak 🙄

sabahın köründe zillerin anasını ağlatan ve şeker yemekten dişleri çürümüş, süslü çocuklar... "evladım tansiyonum var. az koy pilavı. aaa çok bu çok." diyen tonton teyzeler... "seccade var mı? kıble ne taraf çocuğum?" diyen eli tespihli, nur yüzlü teyzeler... "aaaa yemezsen darılırım vallahi. bak benim sütlacım meşhur." diyen annem, annelerimiz... "e hadi bir çay daha koy bakalım ehehe" diyen ve göbekli abilerimiz, amcalarımız... mezarlık ziyaretleri... beş dakikada tüm hayatımızı öğrenen meraklı akrabalar... edit: ve onca yüzsüzlüğe rağmen amcasından istediği mevlayı alamayan bir adet nisyan. bakın burası çok hüzünlü.

bizim evin klasiği şu ve en sevdiğim klasik sanırım. bayram namazından gelen babamı ve amcamı ilk öpen olmak için kırk takla atıyorum. kaç kere kavga ettik ablamla, bilmiyorum. bir kere iş iyice inada binmişti de sokağın başında beklemiştim babamları. bir diğeri ise; her bayramın ilk günü, içinde anneanne ve dede olmayan anneanne evine gideriz. dayımlar ve kuzenler orada olur. dayım bana nasihat verir ve hep aynı cümleler. "bak nisyan, biri bir şey verirse yeme. devir çok kötü. şimdi millet portakala şırınga ile ilaç sıkıyor. ben bunları olcay abine de (30 yaşındaki kuzenim) diyorum. aman kızım aman, kendin aldığın şeyi ye. arkadaş falan deme." gülüyorum ben her zaman. sonra dayım gidip ağaçtan erik toplar ve zorla yedirtir. güzel oluyor vesselam.

-geldiğimiz yerde de baklava yedik hiç almayalım biz +canım orası ayrı burası ayrı aaaa

yılda bir gördüğüm akrabalarla aynı sofrada afiyetle yemekler yenir,sonra hal hatır faslı biter ne bok yaptığına dair sorular gelir; -ne okuyordun yavrucuğum sen söyle bakiyim ? -odyoloji -sosyoloji mi o da neyin nesi ehehuhehe -ne diyon aq ne sosyolojisi(iç ses) -yok teyzecim ne alakası var diyip konu daha çok saçmalanmadan kapatılır.. herkes birbirini merakla incelerken peş peşe sorularını sormayı da ihmal etmez kimse.o kadar merak coşkusuyla doludurlar ki,nobel ödülüne layık görülmüş kadar heyecan vardır ruhlarında.kim kiminle sohbet ediyor belli değildir,misal baktım sohbeti beğenmiyorsun hemen yandaki teyzenin sohbetine dalıyorsun ,baktın yine beğenmiyorsun farklı insanların muhabbetine pat diye damlıyorsun sohbetin ortasına sığışıyorsun.çok değişik oluyor o kadar insan ve düşünceleri falan bazen çok sıkılıyor,bazense eğleniyordum.bu bayram da böyle olacak sanırım.çünkü bu gelenek 10 yıldan daha fazla süredir var velhasıl kelam bir bayram da böyle geçer

(bkz: bayram kömbesi) (bkz: hatay)

elini öptürmemekte ısrar eden akrabalar

şeker toplayan çocuklar, baklavalar, bayram ziyaretleri..

-okuyorum teyzecim ben -yok evlenmeyi düşünmüyorum -daha var okulun bitmesine -hı hı 4 yıllık -atanırım ya niye atanamıyım -yok evlenmiycem ben -teyzecim evlenmeyi düşünmek için daha erken -evlenmiyom lan

daha arada 5 metre varken elini uzatan teyzeler

maşallah nasıl büyümüşsün evlilik ne zaman? sen ne okuyordun kızım? ataman ne zman? bak ben kendim yaptım bunlarin hepsini, hazır değil baklavam. ye kızım ye gençsin sen nolacak. sarmadan da ye bizim bağın yaprağı bu başka yerde bulamazsın ehehehe. kola mı meyve suyu mu içersin. sarı kola da var bak.

dedem tüm torunlarına en az 10 lira verir ben elini öperim hay maşallah torunuma deyip arkasını dönüp gider 😁

aga bizde bayram hala eskisi gibi gelen çocuklar akrabalar komşular ufak yeğenlere harçlıklar tatlılar dolmalar..

o tabaklar bitecek gençsiniz siz yiyin çabuk yakarsınız ve akabinde gelen mide fesatı

el öpenin çok olsun yiğidim.

- genç bireylerin büyüklerin muhabbetine maruz kalması. - genç kızlarımızın analarına yardım amaçlı gelenlere hizmet etmesi. - bazı genç kardolarımızın harçlık alamayınca suratlarının düşmesi. - misafir veletlerin çemkirmelerine, gerzo hareketlerine sabretmek (kimseciklerin görmediği bir yerde minnak bir fiske vurulur genelde)

namazdan gelen babanın elini öpüp kahvaltı sofrasına oturmak... bayramın en sevdiğim ve en özlediğim kısmı.

kahvaltıdan sonra bütün akrabaları tek tek aramak. annene 'anne nolur bununla konuşmayayım hobbit öldü de' diye yalvarmak

küçüklüğümüzden beri her bayram sabahı sucuklu yumurta klasiği olur sülalecek amclar halalar kuzenler ve bunun kadar da zevkli bişey yok.

nerde o eski̇ bayramlar tamam hadi eski nesilden duyarsın anlarsın peki yeni nesil? 10 yaşındaki veletten duydum ulan sen daha yeni bayramın farkına vardın ne ara eski bayramları özler oldun ne gördün portakalda vitaminken daha mı güzeldi o bayramlar

istanbulda kimsemiz olmadıği için pijama televizyon ikilisi

sevme kızım beni ben bir aile çocuğuyum. sen parfüm ben, tütünlü kolonya kokarım

şu an bu klasikler arasında sadece bayram temizliği ve aile büyüklerini ziyaret kaldı. bunları da tamamen can çekişen bayramları biraz daha yaşatmak için yapıyor gibiyiz. hani bayram değil de biz bayrammış gibi davranıyoruz gibi. öyle kötü, rol icabı yani.

klasik mi kaldı 90 ların çocukları bile nerde o eski bayramlar der oldu. durum bu kadar vahim

yok sütlaç sevmem , çayı onlarda içtik , hemen kalkıcaz

bayram temizligi bayram da dahi devam ediyor

sözlük içerisinde sabah erken saatlerde herkesin nickaltında bayram kutlaması yaparım. bilen bilir, klasik oldu artık. :)

Sabahın köründe uyanıp kahvaltıda mişoriz (büryan) yemektir. 30 günlük oruç sonrası bu kahvaltı insanı manyak eder.